تاریخچه جنگل هیرکانی و دانشگاه
جنگل های هیرکانی توده های جنگلی منحصر به فردی را تشکیل می دهند که 850 کیلومتر در امتداد سواحل جنوبی دریای خزر امتداد دارد. تاریخچه این جنگل های پهن برگ به 25 تا 50 میلیون سال قبل باز می گردد، که بیشتر سطح آن پوشیده از پوشش گیاهی بوده است. این مناطق جنگلی باستانی در طول یخبندان های کواترنر عقب نشینی کردند و سپس با ملایم تر شدن آب و هوا دوباره گسترش یافتند. تنوع زیستی فلوریستیکی آنها قابل توجه است. 44 درصد از گیاهان آوندی شناخته شده در ایران در منطقه هیرکانی یافت می شود، در حالیکه که این جنگلها تنها 7 درصد از سطح کشور را پوشش می دهند. تا به امروز، 180 گونه پرنده و 58 گونه پستاندار، از جمله پلنگ ایرانی برای این جنگها ثبت شده است. تنوع زیستی فلوریستیک منطقه هیرکانی با بیش از 3200 گیاه آوندی ثبت شده در سطح جهانی قابل توجه است. میزبانی بسیاری از گونه های کهن باقیمانده، در خطر انقراض و اندمیک به همراه قطع ارتباط از سایر جنگلهای دنیا، بر اهمیت زیستگاهی و اکولوژیکی آن دو چندان افزوده است. تقریباً حدود 280 گونه گیاهی اندمیک و ساب-اندمیک در جنگلهای هیرکانی حضور دارند.
مدیریت جنگل تحقیقاتی دانشگاه تربیت مدرس از سال 1382 در قالب طرح جنگلداری 10 ساله به دانشگاه تربیت مدرس واگذار گردید که در سال 1392 نیز مجدد مدیریت آن به مدت 10 سال دوم تمدید گردید. مساحت آن 1817 هکتار و دارای 24 قطعه (پارسل) مدیریتی می باشد. از ارتفاع حدود 150 متر از سطح دریا شروع و تا ارتفاع 1700 متر امتداد دارد و گونه های درختی اصلی آن می توان به راش، ممرز و انجیلی اشاره نمود.